top of page
Foto van schrijverGudrun Planckaert

Hoe kijk jij naar Liefde?


De vele love songs en de romantische films tonen het ons al: Je hebt de andere nodig om liefde te voelen. Zonder de ander voel je je verloren…

Maar is dat wel liefde?

Hoe zou het zijn als twee individuen elkaar écht ontmoeten?

Een onbeschreven blad

Je komt op aarde als een ongeschreven blad, al van in de kindertijd komen er heel wat gaatjes, frommeltjes en krabbeltjes op je blad. Als je dan iets ouder bent, ga je op zoek naar iemand die vouwen plat kan strijken, iemand die de leegtes kan opvullen en de krabbels kan uitgommen. Je zoekt de liefde buiten jezelf.

Na een tijd merk je dat de ander niet voldoet aan het beeld dat je eerst had. Je verwacht zoveel van de ander en die verwachtingen worden dan niet ingelost. Je voelt je niet begrepen, de leegtes worden niet opgevuld (en worden misschien zelfs nog groter), er komen nog meer vouwen in en de krabbels worden groter.

Je past je aan aan de ander

Door de leegte die je voelt in jezelf, ben je gaan pleasen. Je wil zo graag dat de ander jou lief heeft. Je kan ook het idee hebben dat je liefde moet verdienen. Dat je iets moet doen om liefde te krijgen. Zo zou je alles voor de ander doen en is er veel kans dat je daarbij jezelf verliest.

Voelen wat voor jou belangrijk is, wat jou energie geeft wordt steeds belangrijker. Zo kan jij zelf jouw eigen leegtes vullen.


Naar binnen keren is de oplossing

Zolang je in de buitenwereld zoekt naar liefde zal je die niet vinden. Het is heel belangrijk om naar binnen te keren. Om zelf te zien wat jij nodig hebt en die tekorten voor jezelf aan te vullen. Nee dat is niet altijd makkelijk, dat vraagt commitment, dat vraagt durf en moed om te kijken naar wie jij echt bent, naar wat jij nodig hebt. Dat vraagt om jouw maskers te laten zakken. Dat vraagt te durven kijken naar die leegtes in jou.

Je mag je partner niet verantwoordelijk stellen voor wat er in jou omgaat, voor wat jij met je meedraagt. Dat is wat heel vaak gebeurt. Er valt iets voor en de ander krijgt de schuld. Je reikt uit naar buiten, dat is makkelijker dan jouw eigen pijn te voelen. Jouw partner krijgt soms de volle laag van wat er in jouw leven gebeurt.

Je zoekt een schuldige maar is er wel een schuldige?

Je wil dat de ander jouw problemen helpt dragen of in het slechtste geval jouw problemen helemaal overneemt. De ander kan jou niet helpen, de ander kan geen lessen van jou overnemen. De ander kan jou wel ondersteunen en er voor je zijn zodat jij jouw lessen durft aangaan.

Jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven en zolang de hunker naar de liefde van de ander er is, ben je afhankelijk van die liefde. Als je eerst jezelf kan vullen met liefde, heb je veel meer liefde te geven, zonder jezelf erin te verliezen.

Misschien heb je het idee dat liefde pijn doet? Dit is omdat je niet naar binnen durft te kijken. Te bang om jouw pijn echt te zien, te voelen en aan te gaan. Uiteindelijk is dat de enige echte oplossing. Het rationele denken even uit schakelen en voelen wat er allemaal speelt. Durven voelen wat er in je leeft, zonder in drama te schieten. Er geen verhalen rond maken. Wel accepteren, omarmen wat er is. Want met je denken heb je al dikwijls geprobeerd om oplossingen te vinden maar de voor jou juiste oplossing ligt niet op het niveau van het denken. Door hoger en dieper te gaan, te voelen en naar die stille stem te luisteren komen er hogere oplossingen.

Liefde op een hoger niveau

Hoe mooi zou het dan zijn als twee individuen die zelf hun eigen pijn en ballast durven aankijken, bij elkaar komen? De ander fungeert dan als een spiegel, dan durf jij in die spiegel kijken en hoef je niet meer te wijzen naar de ander. Je voelt dan wat bij jezelf mag aangepakt worden. Alles mag er zijn, over alles kan eerlijk en open gecommuniceerd worden. Ook als er dingen naar boven komen die niet zo fijn voelen. Net dan is het belangrijk om open en eerlijk te communiceren. Zo kan je elkaar onvoorwaardelijk lief hebben. Je bent niet bang om de ander pijn te doen, de ander te kwetsen, omdat je weet dat de ander ook in de spiegel durft te kijken.

Zo kunnen twee individuen samen komen en elkaar op elk vlak in het leven op een hoger niveau brengen. Ze tonen de ander wat er nog mag veranderen, zonder de schuld bij de ander te leggen. Zonder de dingen voor de ander te willen oplossen maar wel door er te Zijn.

Het mooie is dat je dan kan zeggen, ik heb jou niet nodig maar ik vind je zó leuk dat ik mijn leven met jou wil delen.

Dan kunnen we “We fall in love“ omzetten naar “We rise in love”

Ik wens je een liefdevolle week vol magische momenten waarin je elkaar écht mag ontmoeten!!

Warme knuffel

Gudrun



46 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentarios


bottom of page