"De haan maakt meer lawaai dan de kip die het ei legt" Joe Chandler Harris
Geef jij wel eens kritiek op een ander of op jezelf?
Krijg jij wel eens kritiek? Hoe voelt het voor jou?
Ik kan jou vertellen voor mij voelt het niet fijn. Maar ik zie het steeds vaker als een kans om te groeien. Te kijken wat die kritiek mij werkelijk vertelt.
Als er kritiek naar je wordt gespogen dan ga je heel vaak mee in de energie van de ander. Dan uit je jouw frustraties, word je misschien wel boos of verdrietig… Ga op dat moment niet mee in de energie van de ander, dat haalt je naar beneden. Belangrijk is dat je naar binnen gaat, in jezelf gaat kijken en voelen wat die woorden van de ander raken in jou. Dan kom je bij jouw eigen pijn en daar mag jij naar kijken. Want kritiek van de ander is eigenlijk pijn van de ander die bij jou wordt gelegd. De ander wil of kan zijn eigen pijn niet voelen, wil er niet naar kijken en geeft het dan aan jou. Je herkent die pijn pas als hij ook in jou zit…
Kritiek op zich vertelt niets over jou. Wat jij erbij voelt, wat het bij jou teweeg brengt, dat vertelt iets over jou. Dat is waarschijnlijk niet iets nieuw, dat is waarschijnlijk iets wat je al heel lang met je meedraagt. Het brengt je hoogstwaarschijnlijk bij oordelen over jezelf, bij overtuigingen die je met je meedraagt zoals “ik ben niet goed genoeg, ik kan het niet, de ander is beter dan ik, ik ben het niet waard, ik kan ook niets goed doen, …” Durf jij die helemaal te voelen op het moment zelf? Zonder oordeel naar jezelf? Zonder er verhalen rond te maken? Zonder in jouw geschiedenis te graven? Kan je accepteren wat op dat moment naar boven komt als een stukje van jou? Voel het volledig, ga er helemaal in, laat het toe zodat het kan loslaten.
Als je jezelf betrapt op het oordelen, op kritiek spugen naar anderen toe, kijk dan eens welke stukken van jou meer liefde kunnen gebruiken. Want een oordeel (over de ander of over jezelf) vertelt jou waar jij nog geen liefde voelt. Door steeds meer in liefde te zakken, door steeds meer de liefde voor jezelf toe te laten, in de zachtheid voor jezelf te komen ga je ook minder oordelen.
Moet je kritiek dan zomaar over je heen laten gaan en een olifantenhuid kweken? Nee dat is niet de bedoeling, dan word je hard voor jezelf en de buitenwereld. Het is net de bedoeling meer in jouw zachtheid te komen.
Moet je de kritiek dan zomaar aannemen? Denk aan dat verhaal over een pakje krijgen. Als jij een pakje niet aanneemt van wie is het pakje dan? Juist dan blijft het van de gever… Als jij kritiek niet aanneemt van wie is hij dan? Juist…
Wat je ook doet of zegt er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Doe wat goed voelt voor jou, ga jouw weg wat anderen daar ook van vinden. Voel onderweg wat er in jou mag veranderen… Als woorden jou raken, wat mag jij eruit leren? Laat kritiek je niet kleiner maken dan je bent, buig het om zodat jij kan groeien tot de persoon die je bedoeld bent te Zijn.
Ik wens je een week waarin je steeds meer in jouw zachtheid mag zakken. Een week waarin je de liefde voor jezelf kan delen met de wereld. Een week waarin jouw licht steeds meer mag stralen en waarmee jij zo andere zonnen mag aansteken. Een week op weg naar meer Licht…
Warme knuffel
Gudrun
Comments