In mijn tienerjaren kreeg ik van een leraar te horen dat ik niet kon schrijven. No big deal zou je zeggen en op zich is het dat ook niet. Maar ik ben het gaan geloven. Ik ben gaan geloven dat ik niet kon schrijven.
Sterker nog, ik ben gaan geloven dat mijn mening niet belangrijk was, ik ben gaan geloven dat wat ik zei niet belangrijk was.
Stilaan heb ik de overtuiging gevormd dat een ander het beter kon dan ik, dat een ander het beter deed dan ik, dat een ander het beter kon zeggen, dat de ander wél een mening had die belangrijk was…
Zo ben ik mezelf gaan wegcijferen. Door hier weer even naar te kijken (omdat het in mijn bewustzijn werd gebracht) herinner ik mij dat mij ex-man ooit zei dat ik mezelf dommer voordeed dan ik uiteindelijk was. Ik had die uitspraak niet echt goed begrepen, (maar ze bleef wel hangen) tot nu. Nu besef ik wat hij bedoelde. Diep van binnen was (en ben) ik veel meer dan ik toonde aan de wereld. Diep van binnen had (en heb) ik een mening die wel belangrijk is.
Waarom vertel ik dit nu? Om duidelijk te maken dat wat jij denkt, ga je geloven en wat je gelooft, ga je uitstralen, wat je uitstraalt, wordt je werkelijkheid. Dus let op (en wees je bewust) wat je denkt, let op wat je gelooft want dat word je. Jij bent in staat om te kijken naar de dingen die er nu zijn. Te kijken naar de realiteit en te beseffen dat jij die realiteit zelf gecreëerd hebt. Eens je dat ziet, beseft, weet je ook dat jij jouw realiteit kan veranderen én kan creëren wat voor jou belangrijk is. Elke keer opnieuw!
Is het makkelijk? Niet altijd…
Is het pijnlijk? Soms is de realiteit zien hard en pijnlijk (als je erdoor heen gaat is het een korte pijn, als je erin blijft hangen, neem je de pijn overal met je mee)
Is het zinvol? Zeker en vast!
Ik heb mijn overtuiging over het niet kunnen schrijven, veranderd door te gaan schrijven over wat ik voelde, wat er in me omging. In het begin was dat best lastig, spannend, moeilijk. In het begin was ik ook bang, wat gaan mensen daar niet over denken. Ik was bang voor reacties van anderen. Nu weet ik dat mijn mening er toedoet en als een ander een andere mening heeft, er anders over denkt, een oordeel heeft over mijn mening dan is dat helemaal prima. Dan heeft dat niets met mij te maken maar alles met de ander (tenzij ik er onderste boven van ben).
Dus onderzoek eens voor jezelf:
Durf jij (liefdevol) op te komen voor wat jij denkt?
Durf jij jouw waarheid uit te spreken?
Durf jij te doen wat je voelt dat moet?
Durf jij, Jij te zijn? Of pas je jezelf nog heel sterk aan, aan wat een ander van jou wil? Aan de mening van de buitenwereld? Aan het collectieve?
Het is iets waar je niet onmiddellijk doorheen komt. Er zijn verschillende lagen, niveaus en die mogen allemaal gezien en bekeken worden. Die mogen allemaal aangeraakt, doorleefd, doorvoeld worden.
Ik beloof je als je dat doet, jij jouw realiteit kan veranderen.
Ik beloof je als je dat doet, jouw leven ten goede verandert.
Ik kan niet meer doen dan je dat beloven en je te zeggen dat het voor mij werkt. Ik weet dat het voor iedereen werkt… maar ik kan het niet voor jou doen. Je “moet” het zelf doen. Als je dat wil natuurlijk…
Kijk waar je staat, kijk waar je naartoe wil en kijk aan, wat mag aangekeken worden. Het is de moeite waard!!
Hier wil ik ook nog even een pleidooi houden, let op wat je kinderen, jonge mensen wijsmaakt. Let op wat je hen vertelt want het is wat ze in vele gevallen zullen gaan geloven. Jij (wij) vormt (vormen) mee hoe kinderen, jongeren over zichzelf denken. Dus wees je bewust van wat je hen (en jezelf) wijsmaakt.
Als maatschappij zijn wij in staat om sterke kinderen en jongeren te vormen zodat ze een beeld van zichzelf kunnen vormen van wat ze werkelijk Zijn. Niet wat wij van hen denken maar wie en wat zij Zijn. Help jij mee om zo een betere, mooiere wereld te bouwen? Kinderen en jongeren zijn dé toekomst van onze wereld. Welke toekomst heb jij voor ogen voor (jouw) kinderen, voor jezelf én voor alle mensen om je heen.
Ik wens je een bewuste week waarin je ziet wat een prachtig mens en uniek wezen jij bent!!
warme knuffel
Gudrun
Commentaires